| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Żbik
Wredny kocur
Dołączył: 21 Lut 2006
Posty: 777
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z Twojego najgorszego koszmaru
|
 Wysłany: Pią 1:16, 17 Lis 2006 Temat postu: Poradnik stratega |
|
|
hej,
Jak w temacie, wydaje mi się, że warto aby powstał poradnik startegiczny RotE. Wiem że jest to dość śmieszne w systemie w którym zasady są ledwo ledwo a i tak najbardziej liczy się umiejętnosć ładnego pisania jak to okret strzela. A jednak...
Myśle że warto napisać podstawy, choćby pare prostych prawd jak:
- nie dajemy sobe strzelać w silnik
- nie pchamy się pod dziób muminka
- nie wysyłamy myśliwców na LH
- nie próbujemy okrazyć Acclamatorami
- inne
Mimo wszystko nie wszyscy muszą posiadać wiedze jakie to ma zalety Slayer czy inne latadło. Myśle też, że i wyjadaczom strategicznym milej się będzie grało gdy ich przeciwnicy i współgracze nie będa grać na Hura i do przodu, albo pojedynek artyleryjski tylko beda kombinować.
Zatem ktoś chętny.
Mysle że Rhade by udostępnił miejsce w Bibliotece pod tak szczytny cel.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
 |
|
|
 |
Aldar Khel'makh
Grey Jedi
Dołączył: 08 Maj 2006
Posty: 103
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Coruscant
|
| Wysłany: Pią 9:07, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
Desperacka próba ratowania Republiki...
Ale może istotnie fajnie było aby w jednym miejscu "stratedzy" wymienili doświadczenia i spostrzeżenia.
Mariusz
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
Żbik
Wredny kocur
Dołączył: 21 Lut 2006
Posty: 777
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z Twojego najgorszego koszmaru
|
| Wysłany: Pią 9:16, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
Hehe, mysle ze i Sepkom by sie przydalo, ostatecznie mozna by zrobic na kazdą strone osobny tomik przez lokalnych strategow. cos w stylu Akademia Wojskowa na COruscant.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
Vissan
Baron // Komandor WFR
Dołączył: 18 Sty 2006
Posty: 1192
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 2/5
Skąd: Rahab, miejsce o 100% stężeniu niekanoniczności (teraz już tylko 50%)
|
| Wysłany: Pią 14:56, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
Jestem za tym by każda strona edukowała się osobno zgodnie z wiedzą posiadaną przez daną stronę i postacie, a nie graczy. Strategia strategią, ale jeśli wiemy o słabych punktach o których wiedzieć nie powinniśmy to choćbyś się uparł trudno być uczciwym.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
Żbik
Wredny kocur
Dołączył: 21 Lut 2006
Posty: 777
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z Twojego najgorszego koszmaru
|
| Wysłany: Pią 15:38, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
W sumie jest to pomysł, np w oczekiwaniu na misje nowy gracz moze rozgrywac wydarzenia z przeszlosci np czas w akademii i tu moze pomoc jakis stary wyjadacz.
Główna idea jest taka żeby nie marudzić: "Ale ci (wstaw sobie) są tępi, jak my mamy grać z takimi wojskowymi." pomóc
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
Telemachus Rhade
Kapitan
Dołączył: 02 Sie 2005
Posty: 1003
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Tartarus
|
| Wysłany: Pią 16:12, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
W tym problem że część osób po prostu nie nadaje się na wojskowych, brak im tego zmysłu cechującego żołnierzy. Np: choćbym niewiem co to z Uriel bym wybitnego stratega, przebiegłego taktyka i bezwzględnego oficera nie zrobił ... ona się do tego nienadaje, taka mentalność. To że ktoś chce być hiper-super-hero pilotem myśliwca i sobie taką karte napisze nie zwalnia go z myślenia. Obowiązkiem gracza jest zapoznanie się z realiami danej gry, machajkij musi wiedzieć że "pierdnięcie mocy" niewystepuje w SW ( się moge mylić ) ani że machanie mieczem czy cokolwiek związanego z jego włączaniem w kabinie myśliwca kończy się w niemiły sposób. Żołnierz powinien wiedzieć na czym walczy, oraz mieć podstawową wiedze z zakresu sprzętu wroga ... ta podstawowa wiedza znajduje się w bibliotece, ona i odrobine rozumowania wystarczą. W inny przypadku po prostu skopiuje do bibli nauki Sun Tzu 
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
Żbik
Wredny kocur
Dołączył: 21 Lut 2006
Posty: 777
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z Twojego najgorszego koszmaru
|
| Wysłany: Pią 16:15, 17 Lis 2006 Temat postu: |
|
|
Hehe, SunTzu chyba nie jest licencjonowany, zatem chyba można. Poważnie nie sądze aby to był zły pomysł. Tylko trzeba przesiać to co się powtarza.
[link widoczny dla zalogowanych]
Sztuka Wojny  Sun Tzu
- Sztuka wojny opiera się na myleniu przeciwnika
- Walka i zwycięstwo we wszystkich bitwach nie jest najwyższym kunsztem. Jest nim złamanie oporu przeciwnika bez walki
- Najwyższą sztuką dowódcy jest przewidzieć plany wroga
- Sukcesu możesz być pewien tylko, jeśli atakujesz miejsca, których nikt nie broni
- Niech twoje plany będą ciemne i nieprzeniknione jak noc, a kiedy ruszysz, uderzaj jak błyskawica
- Jeśli twój wróg jest pogrążony w chaosie, zmiażdż go
- Żadna część państwa nie korzysta z przedłużającej się wojny. W wojnie niech twoim celem będzie zwycięstwo a nie dluga kampania
- Atakuj wroga gdy jest nieprzygotowany, pojawiaj się tam, gdzie nie jesteś oczekiwany
- Dowodzenie wielką armią opiera się na takich samych zasadach jak dowodzenie kilkoma ludźmi, sprowadza się właściwie do problemu jak podzielić i uporządkować swe siły
- Ktokolwiek dotrze na pole walki pierwszy i oczekuje nadchodzącego wroga, będzie wypoczęty, ktokolwiek przybędzie drugi przystąpi do walki wyczerpany
- Ten kto zamierza walczyć musi najpierw obliczyć koszty
- Dyskredytujcie wszystko, co dobre w kraju przeciwnika.
- Wciągajcie przedstawicieli warstw rządzących przeciwnika w przestępcze przedsięwzięcia.
- Podrywajcie ich dobre imię. I w odpowiednim momencie rzućcie ich na pastwę pogardy rodaków.
- Korzystajcie ze współpracy istot najpodlejszych i najbardziej odrażających.
- Dezorganizujcie wszelkimi sposobami działalność rządu przeciwnika.
- Zasiewajcie waśnie i niezgodę między obywatelami wrogiego kraju.
- Buntujcie młodych przeciwko starym.
- Ośmieszajcie tradycje waszych przeciwników.
- Wszelkimi siłami wprowadzajcie zamieszanie na zapleczu, w zaopatrzeniu i wśród wojsk wroga.
- Osłabiajcie wole walki nieprzyjacielskich żołnierzy za pomocą zmysłowych piosenek i muzyki.
- Podeślijcie im nierządnice, żeby dokończyły dzieła zniszczenia.
- Nie szczędźcie obietnic i podarunków, żeby zdobyć wiadomości. Nie żałujcie pieniędzy, bo pieniądz w ten sposób wydany, zwróci się stukrotnie.
- Infiltrujcie wszędzie swoich szpiegów.
- Tylko człowiek, który ma do dyspozycji takie właśnie środki i potrafi je wykorzystać, żeby wszędzie siać niezgodę i rozkład - tylko taki człowiek godzien jest rządzić i wydawać rozkazy. Jest on skarbem dla swojego władcy i ostoja państwa.
-Strategia wojny polega na przebiegłości i stwarzaniu złudzeń.
-Kiedy wróg koncentruje się, przygotuj się do odparcia ataku, kiedy jest mocny, unikaj go. Próbuj rozzłościć wrogiego generała i wprowadzić go w błąd.
-Jeśli dowódca jest zawzięty i skłonny do gniewu, obrażaj go i doprowadź do wściekłości, aż zirytowany i zmieszany ruszy na ciebie bez planu i lekkomyślnie.
-Kiedy wróg skoncentruje się na prawym skrzydle, uderz w jego lewe skrzydło, kiedy pośpieszy wzmocnić lewe skrzydło, ty nagle zaatakuj prawe. Nękaj go ciągłą zmianą punktu natarcia. Jeśli jednak odrzucisz tę zbawienną strategię i zaryzykujesz otwarte starcie, może być za późno na odwrót.
-W czasie wojny najważniejszą rzeczą jest szybkość działania, nie można sobie pozwolić na lekceważenie wroga.
-Ogólnie rzecz biorąc najlepszą polityką wojny jest zachowanie bez szwanku stanu swojego i wroga, niszczenie jest przeciwne tej zasadzie.
-Osiągnąć sto zwycięstw w stu bitwach nie jest szczytem osiągnięć. Największym osiągnięciem jest pokonać wroga bez walki.
-Ci, którzy celują w rozwiązywaniu problemów, rozwiązują je tuż przed ich pojawieniem się. Ci, którzy celują w pokonywaniu swoich wrogów, zwyciężają zanim pojawi się zagrożenie.
-Następną pożyteczną rzeczą jest skłócić sprzymierzeńców wroga. Nie pozwól, aby twoi wrogowie zjednoczyli się. Jeśli wróg ma sprzymierzeńców problem jest poważny, a pozycja wroga silna. Jeśli ich nie ma to problem jest niewielki, a pozycja wroga słaba. Następną pożyteczną rzeczą jest uprzedzić atak przeciwnika.
-Wielki książę powiedział: Generał szukający zwycięstw z obnażonym mieczem, nie jest dobrym strategiem.
-Jeśli nie możesz zdusić w zarodku planów wroga, lub przeszkodzić jego sprzymierzeńcom w zjednoczeniu się- ostrz swój oręż do zwycięskiej bitwy.
-Zwyciężaj strategie strategią.
-Jeśli nasza siła jest pięciokrotnie wyższa od siły wroga, daj znać o swojej obecności, zwodząc go biciem w bębny i hałasem, który rozlega się od wschodu, gdy masz zamiar zaatakować od zachodu.
-Jeśli jednak twoje oddziały nie są równe sile wroga, musisz grać na zwłokę, czekaj na lepszą okazję, uwierz w zwycięstwo i zaatakuj z brawurą.
-Czasem zachodzą takie okoliczności na wojnie, że nie można uderzyć siłą przeważającą, a nawet takie, że słabszy pokona silniejszego. Ktoś, kto panuje nad okolicznościami - zwycięży.
-Zwycięży ten, kto jest rozważny, tym łatwiej, jeśli jego wróg jest lekkomyślny.
-W czasie jednego kroku na wojnie może zajść sto zmian. Jeśli widzisz, że możesz posunąć się naprzód, robisz to. Jeśli zaś widzisz wielkie trudności, wycofujesz się. Oczekiwanie na rozkaz króla w takich okolicznościach byłoby tym samym, co oczekiwanie na rozkaz wyskoczenia z ognia.
-Poznaj dobrze wroga i poznaj dobrze siebie, a w stu bitwach nie zaznasz klęski.
-Jeśli ignorujesz wroga, a dobrze znasz tylko swoje siły, masz równe szansę na zwycięstwo i przegraną. Jeśli nie liczysz się ani z siłą wroga, ani też nie znasz własnej siły, możesz być pewny, że poniesiesz klęskę w każdej bitwie. Li Ch'uan powiedział: "Tacy ignoranci zwani są szalonymi rozbójnikami, jak mogą w ogóle oczekiwać powodzenia".
-To, co mogę uczynić ze sobą, zależy tylko ode mnie. Nie mogą być pewny tego, co zależy od wroga.
-Niezłomność polega na doskonałej samoobronie, oraz na stworzeniu możliwości zwycięstwa poprzez szybki atak. Bronisz się wtedy, kiedy twoja siła nie jest porównywalna z siłą wroga, atakujesz wtedy, kiedy masz przewagę.
-Osiągnięcia zwycięstwa w zwykły sposób, nie stanowi szczytu osiągnięć.
-Nie jest szczytem stylu zwyciężać w bitwie i zostać obwołanym "ekspertem" walki. Nie sztuka wygrać, kiedy ma się wielką przewagę. Odróżnienie słońca od księżyca nie stanowi próby ostrości wzroku, a słyszenie grzmotu nie wymaga doskonałego słuchu. Dla niektórych zrobienie wykopków jesienią nie jest dowodem wielkiej siły.
-Starożytni nazywali ekspertami walki tych, którzy z łatwością wygrywali. Dlatego osiągnięcie zwycięstwa przez mistrza walki nie było doczytywane za przejaw mądrości, ani nie przynosiło mu to wielkiej sławy.
-Jeśli potrafisz zmusić wroga do poddania się bez walki, nikt nie zaprzeczy twojej wartości. Mistrz walki osiąga zwycięstwo bez gniewu. Oznacza to, że czegokolwiek się podejmuje, osiąga powodzenie i zwycięża, udaremniając jedynie plany wroga.
-Zwycięska armia, która osiąga zwycięstwo zanim wyda bitwę, jest armią, która stara się nie dopuścić do walki, a mimo to wygrywa.
-Książe Li Ching z państwa Wei powiedział: "Najwyższą dyspozycją generała jest jasność widzenia, harmonia charakteru, odpowiednia strategia połączona z umiejętnością planowania, zmieniających się pór roku, oraz natury ludzkiej".
-Doskonali w wojennym rzemiośle kultywowali Tao, zachowywali spokój i naturalne zasady i dlatego byli zdolni do prowadzenia zwycięskiej strategii. Tao jest drogą humanizmu i przestrzegania pierwotnych praw. Prawa pisane to przepisy i regulacje instytucji. Ci, którzy osiągnęli biegłość w sztuce walki, najpierw kultywowali swój humanizm i naturalne prawa, dopiero później zwracali uwagę na prawa społeczne i przepisy. Przez to ich rządy były nieodczuwalne.
-Dyspozycją zwycięskiego generała jest przygotowanie tak dobrze swoich ludzi do walki, że są niczym masy wody nagle uwolnionej przez przerwaną tamę.
-Chang Yu: "Naturą wody jest omijanie przeszkód i wzniesień w spływaniu w dół. Kiedy tama zostanie przerwana woda wyrywa się z nieposkromioną siłą. Widok armii uderzającej z wielkim impetem przypomina uderzenie takiej wody. Armia naciera wtedy na nieprzygotowanego wroga, omija jego umocnienia, przenika przez szczeliny jego szeregów, tak jak rwące wody, nic nie jest w stanie jej zatrzymać.
-Kiedy rwące wody znoszą zapory, dzieje się to z powodu ich siły uderzenia. Kiedy kły wilka rozdzierają ciało ofiary, dzieje się to z powodu ich ostrości i ataku na ofiarę w odpowiednim momencie. Uderz na wroga z taką szybkością, jak jastrząb spada na swą zdobycz. Spada on dokładnie na kark ofiary, ponieważ wybrał precyzyjnie moment uderzenia. Moment ataku jest zsynchronizowany z miejscem, w którym znajduje się ofiara. Dlatego siła uderzenia dobrze wyszkolonego w sztuce walki jest nie do odparcia, a jego atak precyzyjnie wymierzony. Jego energia jest tak wielka, jak pędzącego bawołu uwolnionego w odpowiednim czasie.
-Podczas bitwy wszystko wydaje się być zgiełkiem i zamieszaniem. Pozorne zamieszanie jest w istocie efektem dobrego porządku, pozorne tchórzostwo - efektem rozważnej odwagi, pozorna słabość może być efektem ukrytej siły. Tu Mu: "Stwierdzenia te oznaczają, że jeśli ktoś życzy sobie wprowadzić nieład w szyki wroga, sam musi być mocno zdyscyplinowany. Tylko wtedy może uniknąć porażki. Ten, kto chce udać tchórzliwość i oczekuje wroga w głębokim ukryciu, musi być niezwykle odważny, tylko wtedy będzie w stanie symulować lęk. Ten, kto chce się wydać wrogowi słaby, aby sprowokować go do ataku, musi być niezwykle mocny. Tylko wtedy może udawać słabość. Porządek, lub nieporządek zależy od organizacji. Odwago, lub tchórzostwo zależą od okoliczności, siła lub słabość od predyspozycji". Li Ch'uan: "Jeśli oddziały zajmują dogodną sytuację, to tchórz staje się odważny. Jeśli ją stracą odważny staje się tchórzem. W sztuce wojny nie ma ustalonych reguł. Zmieniają się one, i zależą od okoliczności".
-Dlatego biegli w prowokowaniu wroga do ataku tworzą sytuację, do której wróg musi się dostosować.
-Poruszaj się tam, gdzie jest luka. Tam uderzaj i odetnij odwrót. Zawsze uderzaj we wroga niespodziewanie. Musisz mieć pewność, że uderzasz w miejsce najsłabszej obrony, a także, że pozycje twojej obrony są nie do zdobycia. Dlatego wróg nie potrafi się obronić przed tym, kto jest biegły w ataku, a także nie jest w stanie zaatakować tego, kto jest biegły w obronie. Doskonały ekspert walki jest subtelny i niesubstancjonalny, nie zostawia śladów, jest tajemniczy i bezszelestny. Dlatego po mistrzowsku panuje nad ruchami przeciwnika. Sprawia, że przeciwnik postrzega jego siłę jako słabość, a słabość traktuje jako potencjał siły. Sprawia, że jego siła przechodzi w słabość i oczekuje na odpowiedni moment do ataku. Zaciera swoje ślady, by nikt nie mógł za nim podążyć. Zachowuje ciszę, by nikt nie mógł go usłyszeć.
-Przybywaj szybko jak wiatr, poruszaj się z szybkością światła.
-Wróg nie powinien wiedzieć, w który miejscu zamierzam wydać bitwę. Jeśli tego nie wie, musi przygotowywać się na nią w wielu miejscach, zatem jeśli jest rozstawiony w wielu miejscach, tam gdzie mam zamiar uderzyć nie napotkam wielkiego oporu. Jeśli umocni się na froncie, jego tyły będą słabe. Jeśli dobrze osłoni tyły, ucierpi na tym front. Jeśli przygotuje dobrze prawe skrzydło, lewe będzie osłabione, jeśli umocni lewe, to na prawym skrzydle napotkam słaby opór. Jeśli będzie starał się dobrze przygotować całą linię obrony, wtedy na całej linii będzie osłabiony.
-Zmuszam go do wykonania pierwszego ruchu i w ten sposób rozpoznaję zasadę jego działania.
-Wypróbuj wroga i przekonaj się o jego mocnych i słabych punktach.
-Chociaż wszyscy mogą dostrzec zewnętrzne okoliczności, nikt oprócz mnie nie powinien rozumieć sposobu, w jaki zwyciężam. Dlatego po osiągnięciu zwycięstwa nie powtarzam tej samej taktyki, lecz w następnej walce odpowiadam na zaistniałe okoliczności.
-Tak jak woda nie posiada swojej formy, sytuacja wojenna nie posiada ustalonych prawideł. Dlatego ten może być uważany za geniusza, kto potrafi osiągnąć zwycięstwo przystosowując swoją taktykę do okoliczności, które stwarza wróg.
-Sytuacja atakującego i broniącego jest skrajnie odmienna. Tym bardziej, gdy wróg koncentruje się na obronie i używa wielu mylących wybiegów. Jeśli nie mamy dobrego planu gubimy się w pomysłach.
-Wojna jest sztuką wprowadzania wroga w błąd.
-To serce określa mistrzostwo. Porządek i pomieszanie, odwaga i tchórzostwo są to przymioty serca. Dlatego ktoś biegły w pokonywaniu wroga doprowadza go do pasji, tym osłabia go i dopiero wtedy uderza. Próbuje go rozwścieczyć, zmylić, doprowadzić do lęku. W ten sposób osłabia serce przeciwnika i jego zdolność planowania.
- Jeśli chcę uzyskać przewagę nad przeciwnikiem, muszę być świadomy nie tylko sposobu, w jaki on uderza, ale także jakim kosztem może to się odbyć. Korzyść i brak korzyści są w naturalny sposób wymienne. Dlatego człowiek oświecony głęboko rozważa każdy ruch.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| Powrót do góry » |
|
|
|
|
