Misja na krańcu Galaktyki - Rise of the Empire RPG

Misja na krańcu Galaktyki
Idź do strony 1, 2 Następny

Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi

Forum Rise of the Empire RPG Strona Główna » Archiwum Jedi » Misja na krańcu Galaktyki

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Faeton
Game Master

Dołączył: 26 Maj 2006
Posty: 294
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Wysłany: Śro 12:02, 18 Kwi 2007 Temat postu: Misja na krańcu Galaktyki

Mistrz Gry: Faeton

gracze: Kev Sei'cra, Obi-Wan Kenobi

Nowa misja. Każdy Jedi mimo wieloletniej praktyki panowania nad emocjami, pewnie czuł dreszcz podniecenia. Dobrze, że nad tę nieistotną podnietę, każdy członek Zakonu przedkładał obowiązek. Tak też było w przypadku Obi-Wana Kenobieg i Kev Sei'cra. Człowiek i Bothanin siedzieli w jednej z licznych sal odpraw ziguratu Świątyni Jedi na Coruscant. Przed chwilą do pomieszczenia wszedł mistrz Tholme. Usiadł przy okrągłym stole na przeciwko dwóch rycerzy.

- Mistrzu Sei'cra, mistrzu Kenobi. Wybrano was do wypełnienia pilnego zadania dyplomatycznego. Dwanaście układów skupionych w jednolite państwo Ugarit, znajdujące się na krańcu Corelliańskiej Drogi Handlowej, zgłosiło gotowość przystąpienia do Republiki. Właściwie negocjacje są już zamknięte. Kanclerz Palpatine jest zdecydowany na podpisanie układu. Sprawa nie była do tej pory dyskutowana na plenarnym posiedzeniu Senatu ze względu na jej tajność. Ugarit ma strategiczne położenie i może być dobrą odskocznią do kontrataku na Eriadu. Marynarka chce założyć tam bazę. Waszym zadaniem będzie ochraniać misję, która ma na celu finalizację rozmów - podpisanie układu. Na Ugarit polecicie na pokładzie dyplomatycznej fregaty "Hope of Peace". To nowa jednostka, prezent od Corellian. Jedna z pierwszych wyprodukowanych przez CEC. Cóż, czasy są niespokojne, stąd misja leci fregatą.

Tholme uśmiechnął się chytrze:

- Dostaniecie też ochronę eskadry myśliwskiej - myśliwce to dodatek do fregaty, też corelliańskie. CEC liczy, że skusi w ten sposób flotę i ta zamówi ich maszyny.

Jedi zerknął na obu Jedi.

- Dyplomaci będą rozmawiać z przywódcą Ugarit, arcykapłanem Um-Szimizaj. Trzeba przyznać, że ustrój Ugarit może wydawać się nieco opresyjny, kapłani mają właściwie całkowitą kontrolę nad wszystkimi dziedzinami życia, ale co ciekawe, w ciągu 1000 letniej historii Ugarit i kult u nie odnotowano większych niepokojów społecznych. Ugarytyjczycy wierzą w boską istotę, która nazywają Azarethem. Musicie wiedzieć, że basic używany w Ugarit jest nieco archaiczny. Planeta, a potem cale skupisko tkwilo w samoizolacji przez setki lat. Nie wiemy do konca jak Ugarit powstało, ani jak przetrwało w tak odludnym rejonie Galaktyki. Mamy strzępki informacji.

Tholme spoważniał.

- Być może zastanawiacie się po co tam lecicie. Nie będziecie negocjować a moglibyście przydać się gdzieś na polu walki. Cóż, jak wspomniałem mamy tylko skrawki wiedzy na temat Ugarit. Przytocze kilka znanych nam faktów. Przeprowadzona przez nas analiza wskazuje, że słowo Ugarit pojawia się w tysiącach języków różnych ras Galaktyki. Jedno jego znaczenie jest dla nas frapujące.

Jedi nacisnął dotykowy ekran wbudowany na blacie. Z projektora wbudowanego w środek stołu wystrzeliło holograficzne wyobrażenie wysokiego mężczyzny, ubranek w wojskową kurtkę z naszywkami jakieś firmy eksploracyjnej. Tholme przedstawił "holograficznego" uczestnika narady:

- Oto Max Ugarit. Pochodzący z Talfaglio kapitan wyprawy kolonizacyjnej, która opuściła Światy Środka niemal dokładnie tysiąc lat temu. Z zapisów archwialnych dowiedzieliśmy się, że celem jego misji i 10 tysięcy kolonistów - uczestników wyprawy miał być zdatny do zamieszkania księżyc, orbitujący wokół gazowego olbrzyma, oddalonego o dwa lata świetlne od Malastare. Ugarit zdołał jakimś cudem zwinąć go Granom, którzy mimo takiej bliskości nie byli świadomi jego istnienia...straszliwe niedopatzenie. Jeżeli polecielibyście dzisiaj na ten księżyc, odkrylibyście nie ludzkie skupiska, a kwitnące osiedla Granów. Jak to się stało? Nie wiadomo. Wyprawa Ugarita zaginęła bez śladu. Czyżby z jakiegoś powodu dowódca ekspedycji samowolnie zmienił, umieszczony w spisanej z kolonistami umowie, cel i poleciał aż na kraniec znanej nam Galaktyki? Zdaje się, że tak. Ale skąd wiedział, że znajdzie tam wolny świat, zdatny do zamieszkania przez ludzi? Kolejna niewiadoma. A jednak teraz lecicie do państwa nazwanego prawdopodobnie na pamiątke po Ugaricie. TO pierwsza sprawa, a teraz druga.

Tholme zgasił obraz przedstawiający Talfaglijczyka. Rozjaśnił światła i położył na stole niewielki dysk, wyraźnie naznaczony zębem czasu.

- Pewnie zastanawiacie się po co przyniosłem tutaj ten stary krążek. Cóż, to owoc wykopalisk Jedi na Ruusan. Nie muszę mówić co miało tam miejsce 1000 lat temu. To gorzkie zwycięstwo niosło nadzieję na Galaktykę bez Sithów. Cóż, rozczarowanie bywa jeszcze bardziej gorzkie niż nawet najtragiczniejsze pyrrusowe zwycięstwo.

Mistrz Jedi ujął dysk między palec wskazujący a środkowy i uniósł na wysokość oczy patrzących.

- Oto niekompletne zapisy z dziennika prowadzonego przez twilekańskiego lorda Sith Kopecza. Cóż, w większości są to zapiski wartościowe dla historyków. Pozornie nie mają nic wspólnego z wyprawą w którą już za chwilę wyruszycie. Kopecz opisuje stosunki w obozie Kaana, niesnaski między lordami, walkę o władze i własne obserwacje dotyczące poszczególnych członkow Bractwa Ciemności. Pośród opisywanych zwolenników Ciemnej Strony Mocy pojawia się jedna szczególnie intersująca z punktu widzenia naszej misji postać. Szczególnie zdeprawowany, odhumanizowany i perwersyjny człowiek. Sith, który zanim zdradził Jedi, rozpętał na rodzinnym świecie, planecie niegdyś pełnej uniwersytetów i bibliotek, wojnę domową. W ciągu wielu lat jej trwania, podpierając się autorytetem Zakonu Jedi, występował jako negocjator i arbiter. Pozornie pragnął doprowadzić do pokoju, jednak swoimi werdyktami rozpalał konflikt. Wiele lat później, kiedy otwarcie przeszedł na stronę mroku, w obozie Kaana, na Ruusan, pysznił się swoimi "osiągnięciami", opiadał o tym jak bawiło go zaufanie, którym go obdarzono i jak cieszył go przelew krwi, który dzięki niemu osiągnął straszliwe rozmiary. Pewnie znacie osobę Kopecza z lekcji historii i tekstów, które studiowaliście. Znacie jego podejście do swoich współbraci i zadziwiająco pasywny stosunek do rozgrywających się wokół niego wydarzeń.Jednak jego pióro wiernie chyba oddaje osobę o której mówię. Wedle niego, Sith o którym mowa kierował się w życiu tylko jedną zasadą - przyjemnością i poznaniem. Podobno dążył do oświecenia, najwyraźniej swoiście rozumianego. Na Ruusan był gorliwym zwolennikiem Kaana i popierał jego działania, jednak jak donosi Kopecz, był on świadomy intryg Sitha o którym mówię. Dla zabawy zakładał sidła na wrogów Kaana, obiecywał im pomoc, po czym bez mrugnięcia wydawał ich Kaanowi, śmiejąc się przy tym w twarz ludziom, których zdradził. Sith ten nazywał się AZARETH.

Tholme uważnie obserwował reakcję Jedi. Obaj zachowywali spokój. Widać jednak, że podana właśnie informacja wzbudziła ich zainteresowanie.

- Oczywiście Azareth zginął wraz z resztą Sithów w kataklizmie, który miał miejsce na Ruusan 1000 lat temu. Po co więc lecicie na Ugarit? Cóż, nasi dyplomaci, którzy negocjowali na planecie tekst traktatu i którzy spotykali się z Um-Szimizajem opowiadali nam o niektórych rytuałach kultu. Najważniejszym przedmiotem, czczonym jako twarz boga, jest piękna, srebrna maska, która podobno wiernie oddaje rysy twarzy Stwórcy Wszechświata. Arcykapłan zawsze nosi ją podczas wielkich liturgii odprawianych ze szczytu głównej świątyni - piramidy wznoszącej się w stolicy państwa - Alasyii. Dyplomaci odnotowali, że Um-Szimizaj ma niezwykle magnetyczny wpływ na zgromadzone podczas świąt tłumy. Ludzie wpadają w amok, robią wszystko żeby dotknąć kapłana, a szczególnie twarzy ozdobionej maską. Przepychają się, kłócą, a nawet biją , żeby tylko znaleźć się blisko kapłana. Z tego co zdołalismy się dowiedzieć o historii kultu, oddanie wiernych było jego cechą od stuleci, ale nigdy nie odnotowywano tylu incydentów związanych z próbą zakłócenia rytuałów. Ludzie stają się coraz bardziej niespokojni. Jeden z naszych negocjatorów zanotował, że w obecności Um-Szimizaja, niektórzy zachowują się jak opętani. Jego uwagę wzbudziła pewna kobieta. Ów dyplomata, korzystając z poselskiej godności został włączony w orszak arcykapłana, który przechodził między wiernymi, pozdrawiając ich. Opisywałem już ich reakcję, jednak wspomniana kobieta widząc Um-Szimizaja zaczęła spazmować i krzyczeć:

"Nadchodzi! Zbliża się! Ludzie, on do nas powróci. Zstąpi z nieba w morzu błyskawic i obejmie swój lud, pożerając niewiernych, którzy chcą klękać przed tymi, którzy rozdarli jego pierś ogniem!"

Po których to słowach, rzuciła się na delegację Republiki. Jednemu z dyplomatów, temu od którego pochodzi relacja, chciała wydrapać oczy. Oczywiście ochrona arcykapłana była szybsza.

Tholme złożył dłonie w piramidę i kontynuował:

- Teraz o samym arcykapłanie. To młody człowiek, niezwykle oddany swojej religii. Arcykapłan wybierany jest przez zgromadzenie liderów wszystkich trzydziesty ośmiu światów, oczywiście to kapłani. Wybór następuje na podstawie rekomendacji świętej kobiety, która przechowuje maskę - twarz Boga. Wszyscy uważają ją za wieszczkę, która wskazuje następnego arcykapłana z pośród zgromadzenia 38. Zgoda pozostałych jest formalnością. Wedle tradycji, wybrany jest inkarnacją Azaetha i ma prawo przewodzić jego ludow i mówić jego głosem. Cóż, ten głos jest coraz wyraźniejszy. Um - Szimizaj początkowo sprawiał wrażenie rozsądnego człowieka zatroskanego o przyszłość Ugarit wobec rosnącej presji Separatystów. Jego państwo jest zacofane, to fakt, jego poglądy społeczne i polityczne również nie należą do najnowocześniejszych, jednak zdawał się być człowiek szczerym i hm...dobrym. Po kilkunastu sesjach negocjacyjnych zaczął pojawiać się na posiedzeniach w masce na twarzy. Jego otoczenie doniosło nam, że teraz już się z nią nie rozstaje. Zaczął się dziwnie zachowywać. Okrutnie traktować współpracowników, oddawać się dziwnym grom. Napuszczać jednych przeciwko drugim. I ten wpływ na tłumy. Nasi dyplomaci odnotowali, że podczas jednego z nabożeństw, rzucił kusząco do grupy młodych mężczyzn:

"Tylko ten, którego stać na największe poświęcenie, może stanąć przed obliczem Boga, którego twarzą jestem ja! Pamiętajcie, że tylko gotowość do poświęcenia i przelania krwi w mojej sprawie, stanowi podstawę odróżnienia Wiernych od zdrajców. Jeżeli chcecie dostąpić zbawienia okażcie, że jesteście gotowi po nie sięgnąć"

- Po tych słowach mężczyźni, coż niektórych należałoby nazwać raczej chłopcami, zaczęli się bić! Ale to słowo nie oddaje skali tego co zaobserowali nasi dyplomaci. Oni niemal rozrywali się na strzępy. Nikt nie zginał, jednak kilku było mocno poturbowanych. Kiedy tylko jeden stał o własnych siłach. Um-Szimizaj wyróżnił go przywilejem towarzyszenia mu do jego komnat. Cóż, kapłani wyjaśnili nam, że to co zaobserwowaliśmy to jakaś stara tradycja, nie praktykowana od setek lat. Właściwie element jednej z odstępczych, radykalnych herezji, wchłoniętych przez główny kult, który chcąc uniknąć wojny domowej zgodził się zaadoptować część praktyk odstępców. Kapłani byli zadziwieni przywołaniem tego starego rytuału, ale milczeli. W końcu Um-Szimizaj jest ich przywódcą.

Tholme oparł się wygodnie w swoim fotelu i podwiedział:

- Podsumujmy. Mamy Maxa Ugarita, który zaginął wraz z 10 tysiącami ludzi niemal równo 1000 lat temu. W tym samym czasie dokonała się zagłada Bractwa Ciemności na Ruusan, w której zginął wyjątkowo paskudny Sith o imieniu Azareth. Ugarytyjczycy czczą boską istotę o tym imieniu, a ich arcykapłan zdaje się popadać w szaleństwo. Cóż, może nieco nadinterpretujemy kilka faktów, ale Zakon pragnie abyście polecieli wraz z dyplomatami na Ugarit i sprawdzili co się tam dzieje. Nadmienię, że kanclerz, który osobiście pilotuje sprawę nie był zadowolony, że Zakon chce kogoś posłać z posłami. Stwierdził, że to zbędne, bo Republika stoi przed szansą wzmocnienia swoich szans w boju o Eriadu, a obecność Jedi może tylko wzbudzić podejrzliwość kapłanów. Jak jednak widzicie udało nam się go przekonać. Chciałbym żebyście spotkali się na Ugarit z jednym człowiekiem - Dfynem Haram, to kapłan pozbawiony łask Um-Szimizaja, który poinformował nas o dziwnym zachowaniu swego przełożonego. Twierdzi on, że coraz większa liczba kapłanów i część wiernych dzieli jego poglądy. Uważa on, że dziwny stan Um-Szimizaja może stanowić zagrożenie dla całego kultu. Społeczeństwo radykalizuje się, a wokół arcykapłana utworzyła się fanatyczna grupa, która nie przebierając w środkach będzie go chroniła, co więcej zaczęli prześladować tych, którzy kwestionują niedawno ogłoszoną boskość Um-Szimizaja, który podobno zaczyna uważać się za żywego boga, ale również tych, którzy są ostrożniejsi w osądach. Kanclerz jest przekonany, że skoro już lecicie możecie poznać opinię Harama, jednak dyskretnie. Republice zależy na Ugarit jako całości. Może przydać się w wojnie z Separatystami.

Tholme wstał i pożegnał się z dwoma Jedi.

- Na orbicie czeka na was "Hope of Peace" i jego eskorta. W razie kłopotów natychmiast meldujcie na Coruscant. fregata ma nadajnik dalekiego zasięgu, nie powinnno być kłopotów z łącznością. Niech Moc będzie z Wami! Powodzenia!

Post został pochwalony 0 razy